Het toestel van Hoffman is ontworpen door August Wilhelm von Hofmann. Hiermee kan de ontleding van water in waterstof en zuurstof door middel van elektrolyse worden aangetoond. Het toestel bestaat oorspronkelijk uit drie verticale buizen, die onderaan met een dwarsbuis verbonden zijn. De twee buitenste buizen zijn bovenaan met een kraan afgesloten en hebben onderaan een elektrode die gewoonlijk gemaakt is van platina of grafiet. De middelste buis is van boven open. Het toestel wordt gevuld met gedestilleerd water, dat geleidend wordt gemaakt door toevoeging van een elektrolyt. Vervolgens worden er tussen de elektroden een elektrische potentiaal aangebracht. Na verloop van tijd zal er zich in de buis boven de anode zuurstof ophopen en in de buis boven de kathode waterstof. Het is duidelijk te zien dat er twee keer zoveel waterstof als zuurstof geproduceerd wordt. De aanwezigheid van het waterstof is aan te tonen door de kraan boven de kathode te openen en er een vlam bij te houden. Het waterstof zal met een kenmerkende knal verbranden. Dit is de zogenaamde knalgasproef. De aanwezigheid van de zuurstof is aan te tonen door het langs een gloeiende houtspaander te leiden. Er zal spontaan een vlam.